Tajlandski boks
Tajlandski boks ili Muay Thai (taj มวยไทย) jeste jedna borilacka vestina i vazi kao nacionalni sport Tajlanda.
Tajlandski boks je jedan od najstarijih borilackih vestina, tacna istorija ne moze se rekonstruicati. U ratu izmedju Tajlanda i Burme 1767 osvojena je ondasnja prestonica i glavni deo izvora o umetnosti i tradiciji tajlandskog boksa unisteni.
IstorijaTaj su ziveli prvobitno u juznozapadnoj Kini. U 9. veku pocinju pojedine grupe da naseljavaju podrucje danasnjeg severnozapadnog Tajlanda. Ovo naseljavanje trajalo je do 13. veka. Pojedini izvori vele da je u to vreme nastao tajlandski boks kao jedna vrsta samoodbrane zbog stalnih sukoba sa drugim narodima Indokine. Drugi izvori govore kako je tajlandski boks nastao u godini 1560, kada je tajlandski kralj Naresuan pao u tamnovanje Burme. Obecana mu je sloboda ako u dvoboju pobedi majstore Burme. Kralj je pobedio i tajlandski boks postao je nacionalni sport Tajlanda.
Tajlandski boks razvio se iz regularnih borbenih vestina. Kada mac i koplje nisu bili vise za upotrebljavanje, ratnik je imao da koristi za borbu svoje noge, pesnice i laktove. Klasicna i tradicionalna varijanta zove se Muay Thai Boran (boran = tradicionalno), koja ne sadrzava samo borbe sa raznim oruzjem, nego i pokrete koji idu daleko van tehnika danasnjeg tajlandskog boksa. Te tehnike baziraju na podrazavanjem raznih zivotinjskih pokreta, koje su sakupljene u formama slicno katama u karate-karateu. Tako su kroz vekove nastale zivotinjske forme poput zdrala, bizona, petla, tigra itd., koje su perfekcionirane u danasnjim stilovima.
Krabi krabong (kratko i dugacko oruzje) naziva borbu sa raznim vrstama oruzja, kao npr. krabi (kratki mac), dab (dugacki mac), plong ili sri sok (stap), ngauv (stam sa ostricom), dung, kaen, maj sun i loh (stit).
U pravilopisima internacionalnih i nacionalnih saveza postoje razlicita stroga pravila koje ogranicuju tehnike. Stilisticki upadljiva obelezja tajlandskog boksa jesu udarci sa lakatima i kolenima i hvatanje protivnika (vidi boks). Zavisno po pravilima i stepenu boraca dozvoljeni su udarci sa kolenima prema glavi, hvatanje protivnika u stajanju i udaranje sa kolenima u telo i noge. Pojedina pravila dozvoljavaju hvatanje i drzanje noge protivnika.
Tajlandski boks se smatra zbog visoke opasnosti povrede kroz tehnike lakata i kolena za jednu od najsurovijih borilackih vestina. Tehnike sa pesnicama slicne su tradicionalnom evropskom boksu, ali su isto dozvoljeni udarci iz okreta i slicno. Pojedini stilovi dozvoljavaju i bacanje, ali su obicno zabranjene, jesu tehnike bacanja u tajlandskom boksu dosta opasne.
Jedno sledece obelezje klasicnog tajlandskog boksa (Muay Thai Boran) jeste ritualna igra vaj kru, koju igraju borci u pocetku borbe da pokazu postovanje svojim uciteljima, kao i klasicna tajlandska muzika koja prati celu borbu.
Tajlandski boks vezba se iz razlicitih motiva, radi fiskulture, takmicenja, za samodbranu ili borilacku vestinu. U Tajlandu borci dobijaju deo opklade i mnogima sluze kao idoli. Posto mnoge skole teraju svoje ucenike da na takmicenju dobijaju bolje opklade i pobedjuju, time se klasicni stilovi sve vise potiskivaju. Zbog toga tajlandski kralj podrzava ciste Muay-Thai-akademije, u kojima ucenici ne moraju da nose brige o finansijskom stanju i umesto toga izucavaju klasicne stilove.
Topic: TAJLANDSKI BOKS (Read 41629 times)